Każdego roku, w 3-cią sobotę września, odbywa się Diecezjalna Pielgrzymka Służby Zdrowia. 24-go września spotkaliśmy się na Bobolówce w Strachocinie, aby podążać śladami Św. Andrzeja Boboli, Patrona Polski. Mimo chłodu i obawy przed deszczem, pogoda dopisała. Miejscami pojawiało się na niebie słońce. To sprawka Świętego Andrzeja – mówili mieszkańcy Strachociny. Było nas bardzo dużo…. Czy to potrzeba spotkania z drugim człowiekiem, w tych jakże trudnych pandemicznych czasach? Czy niecodzienne miejsce, po którym stąpał Święty Andrzej Bobola – męczennik, chluba Narodu polskiego, ostoja dla cierpiących?…
Spotkanie rozpoczął nasz diecezjalny duszpasterz, ks. Prałat Kazimierz Gadzała, który powitał Ks. Arcybiskupa Adama Szala, wszystkich kapłanów tam obecnych z grupą księży neoprezbiterów, kapelanów oraz delegacje pracowników służby zdrowia z każdego zakątka naszej diecezji. Kolejno głos zabrali: ks. wikariusz parafii Strachocina, który przybliżył nam postać Świętego Andrzeja, a następnie przewodniczył w bardzo wymownym i przejmującym nabożeństwie Drogi Krzyżowej. Wraz z nami wędrowały relikwie Świętego Andrzeja Boboli. Rozważania męki Pańskiej kolejno podejmowali obecni przedstawiciele placówek medycznych, wierni oraz kapelani szpitalni z terenu naszej Archidiecezji.
Delegacja naszego Szpitala miała zaszczyt nieść relikwie Świętego przy trzeciej stacji Jezus pierwszy raz upada pod krzyżem… Po zakończonej Drodze Krzyżowej odbyła się konferencja wygłoszona przez ks. Andrzeja Deca „Posłani, aby towarzyszyć”. Było to piękne wprowadzenie do Mszy św., której przewodniczył i słowo Boże wygłosił Metropolita Przemyski Arcybiskup Adam Szal. Oprawę liturgiczną przygotowali pracownicy Szpitala Specjalistycznego w Sanoku.
Po zakończeniu Mszy św. spotkaliśmy się przy suto zastawionych stołach, które przygotowały dla nas Panie z Koła Gospodyń parafii Strachocina. Posileni i pokrzepieni, procesyjnie przeszliśmy do Sanktuarium w Strachocinie, aby oddać w opiekę Świętemu Andrzejowi wszystkich pracowników Służby Zdrowia, pacjentów szpitali, w których pracujemy oraz chorych naszej Archidiecezji.
Wierzę, że i my rozpaliliśmy się tą miłością do bliskich, naszych chorych i cierpiących, którą płonął Święty Andrzej.
Kolejne spotkanie już za rok, tym razem w Kalwarii Pacławskiej. Obyśmy się tam wszyscy ponownie spotkali.
Pątniczka
